12 Temmuz 2010 Pazartesi

F.M.2

İlk yazım sana ithafendi tontişim..
üstünden tam bi yıl geçmiş..
o kadar cok sey degistiki senin gidisinle..
herkes bı buyudu
hersey herkes bi baskalastı
konusulmaz oldu bazı konular
ve varlıgını farketmedıgımız kadar yoklugunu farkeder olduk hepimiz birden..
12si ugurlu sayım, gunlerım kotu gecemez derken,
gecen sene tam bu gun,
sabah 6da bır telefonla uyandım..
beklemedıgım halde anladım, bir gun sonrasına senı zıyarete geliodum..
oyle programlanmstım ve telefon calınca anladım benı ektıgını..
12inin ugurusuzluguna ınanmaktansa senın ıcın bunun daha ıyı olduguna karar verdim, ebedi askına ulasıtıgına, acılardan kurtulduguna..
sessizligine buyuk bir sesle son verdiğine..
tontişim,sen her zaman içimizde olucaksn..
seni ziyarete gelicek kadar guclu olamasamda hala..
sen hep içimde kalıcaksın, ve bu aileyi buyutmeye guclendirmeye devam ediceksin..

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder